۲۴ سالمه
دانشگاه داره تموم میشه. کم کم خلوت تر میشم و به این فکر میکنم که واقعا چه کاره میخوام بشم؟
همون چیزی که توی ۱۴ سالگی موقع انتخاب تجربی بهش فکر میکردم. و توی ۱۷ سالگی برای انتخاب رشته.
دوباره همون فکر و احساسات با این تفاوت که خودمم و خودم.
بدون اینکه بخوام با شخص دیگری بحث کنم درباره‌ش، فقط باید با خودم رو راست باشم. باید تمامِ خودم رو درنظر بگیرم. در نظر بگیرم که برای رزیدنتی بخونم؟ برای کارشناسی رشته‌ی x بخونم؟ یا فقط ، یه دندونپزشک عمومی بمونم؟

چون دیگه ۱۴ ساله نیستم که نتونم خانواده رو برای هنرستان توجیه کنم. اونموقع یه کتاب انتخاب رشته‌ی قدیمی از یه کمد خاک خورده‌ توی دبیرستان گیر آورده بودم، نشستم روی نیمکت آخر، با خودم گفتم بیا با نگاه باز نگاه کنیم. واقعا هیچ رشته ای توی این لیست نیست که بهش بیشتر علاقه داشته باشی؟ هیچ چیزی نیست که به امید اون بری تجربی؟ شاید باشه. بیا و تمام ظرفیت ممکن رو درنظر بگیر و اگه واقعا چیزی نبود، برای هنرستان بیشتر بجنگ. و بقیش رو نمیگم که چیشد. اما میگم که اونروز نبود که دندونپزشکی رو انتخاب کردم.

حالا که بهتر از قبل خودم رو میشناسم. حالا که صبورتر شدم. همون آرزو ها رو دارم اما چند سالی هم درباره دندونپزشکی سواد دارم.

دکتر شهابیان نوشته بود که هیچوقت فکر نمیکرده توی ۴۰ سالگیش، مدیریت کانتکت دوتا دندون (۶ و ۷ ماگزیلا) براش باحال باشه.
یجا هم نوشته بود که گاهی فکر میکنه کاش شغلی داشت که آدما رو نمی‌دید. مثل برنامه نویسی.
این مدت اینطوریم که با نگاه دیگری استوریای آقای دکتر رو میخونم. تا حالا چند بار از دور دیدمش. یبار هم از نزدیک توی فرودگاه. و مطمئنم ناجور ترین معرفی ای که میتونستم از خودم داشته باشم رو پیش ایشون داشتم.
اما خب.
دیگه معلوم نیست کی دوباره ببینمش. و منم تعریف مشخصی از خودم نمیشناسم. (که خودم رو اونطوری معرفی کنم)
اما حالا که دارم دوباره و دوباره دنبال یه تعریف واضح تر برای خودم می‌گردم، فکر کردن به مسیر و حرفا و تصمیمای حتی کوچیک ایشون، به شناخت بهتر خودم کمک می‌کنه.

مثلا همونکه درباره‌ی تماس ۶ و ۷ گفته بود. منم به مشابهش فکر کردم و می‌کنم.

مثلا اینکه:
نمیخوام پیچیدگی شغلم گذاشتن یه نوار فلزی کنار دندون باشه بدون اینکه گپ بینشون ایجاد شه. خب که چی واقعا؟ یعنی هیچ کار دیگه ای نیست که من بهتر انجامش بدم؟
یا به قول دکتر اسکینی: ادم چرا باید توی ۴۰ سالگیش دنبال کانال میدمزیال بگرده؟
چرا واقعا؟
با پیدا کردن کانال میدمزیال میشه دنیا رو عوض کرد؟
دوست دارم کاری که انجام میدم تاثیر گذار باشه. یا اگر تاثیر گذار نیست، به همون اندازه هم بی‌استرس باشه.
چیزی باشه که با خودم بگم ارزششو داره. به سختیش میارزه. و من این نقش از خودم رو با اشتیاق دوست دارم.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *